Jest to historia pokolenia, które nie miało wyboru. Nie oni przecież głosowali na Hitlera, tylko ich rodzice.Chłopcy i dziewczęta, dorastający w latach trzydziestych i na początku lat czterdziestych, zostali zawłaszczeniprzez państwo jak żadne pokolenie przed nimi czy po nich. "Ta młodzież - obwieścił Hitler w roku 1938 znieomal drwiącym podtekstem - nie nauczy się przecież niczego innego, jak tylko myśleć po niemiecku i działaćpo niemiecku. (...) W wieku dziesięciu lat - mówił dyktator - powinna należeć do Jungvolku, w wieku czternastudo Hitlerjugend, potem do partii i obowiązkowo do Arbeitsdienstu (służba pracy). A po służbie w Wehrmachcienatychmiast weźmiemy ją do SA, SS i tak dalej, i nigdy już nie będzie wolna, przez całe swoje Ŝycie. Rok 1945 był dla tego pokolenia czymś więcej niż tylko totalną klęską. Oznaczał rozpad całego systemuwartości, który mu wpojono. Dla młodych Niemców nie istniała w 1945 roku przeszłość, do której mogliby sięodwołać. Znali wyłącznie narodowy socjalizm i wojnę. Narodowy socjalizm wychował ich dla jej potrzeb. Jednoi drugie nieodwołalnie skończyło się w 1945 roku.